Шүүгч М.Нямжаргал ОХУ-д зохион байгуулагдаж буй олон улсын тэмцээний шүүгчээр ажиллаж байна
“Цагаан алт” хөтөлбөрийн дүнд түүхий эдийн 70 орчим хувийг дотоодын үйлдвэрлэгчид бэлтгэлээ
НИТХ-ын зөвлөлийн хуралдаанаар нийслэлийг 2026-2030 онд хөгжүүлэх таван жилийн төлөвлөгөөг хэлэлцлээ
Монгол Улсын Их Хурлын чуулганы хуралдааны дэгийн тухай хуульд нэмэлт, өөрчлөлт оруулах тухай хуулийн төслийг өргөн мэдүүлэв
Хяналтын болон бүтээмжийн менежер, сайд нарын зөвлөхүүдийг цомхотгож, дэд сайд нарыг томиллоо
Шадар сайд Х.Ганхуягаар ахлуулсан ажлын хэсэг "Алтанбулаг" чөлөөт бүсэд ажиллалаа
Дампуурсан банкуудад байршиж байсан төрийн өмчийн хөрөнгүүдийг буцаан төвлөрүүлэх ажлын хэсгийн явцтай танилцана
МАН-ын Удирдах зөвлөлөөр дэд сайд сайд нар тодорно
Нийслэлийн ИТХ-ын дарга А.Баяр Цагдаагийн ерөнхий газарт ажиллав
ЭЗБХ: С.Наранцогтыг Монголбанкны Ерөнхийлөгчийн албан тушаалд томилохыг дэмжив
70-аад онд Монголд байсан орос эр тэр үеийн загварыг дурсч байна
1970-аад оны дунд үед Улаанбаатарт хэдэн жил амьдарсан орос эр Алексей Викторович Нифонтов “Эцэг эх маань 1970-аад онд яаж хувцаслаж байсан бэ” гэсэн хөтөлбөрт ингэж хариулсан байна.
70-аад онд чинь залуучууд үндсэндээ л адил хувцаслаж байсан даа. Цув, бариухан цамц, эмэгтэйчүүд бол өндөр ултай платформ гутал, эрчүүд нь сахал хууз гээд л.... Бас их үстэй захтай шуб дээл.... Бүгд л Битлзийг шүтэж дууг нь сонсон, тэдэн шиг байхыг мөрөөдөж байлаа. За тэгээд бусдаас илүү харагдах гэж цамцаа хасч, илүү чамин зүйл эдлэх гээд л.....
Миний ээж Харьковын Загварын ордны ерөнхий зураач байсан болохоор тэнд л би юм оёж сурсан. Тэгээд л өөртөө моодны цамц оёод өмсдөг байлаа шүү дээ.
1976 онд бид Монгол руу томилолтоор явж Улаанбаатарт хэдэн жил амьдарсан. Тэнд хувцасны сонголт арай илүү, японы хувцас олдоно, бас монголын савхин цув хүрэм авч болно.
Монголчууд биднийг интернациональч нөхөд гэж үздэг, польшиуд, унгарчууд ч бас ирнэ, бас бараа авчирна. Бидний хувьд бас америкт байдаг нэг эмэгтэй илгээлт явуулдаг байлаа.
За тэгээд ихэнхдээ л шинэ сайхан загварын хувцас өмсье гэвэл өөртөө л найдаж, өөрсдөө л оёж өмсдөг байсан даа. Социализмын улс орнууд тийм барааг үйлдвэрлэж чадахгүй, гаднаас оруулж ирдэггүй, дэлгүүрт байдаггүй байсан юм чинь...
Улаанбаатарт авхуулсан энэ зургууд дээр ч би өөрийнхөө оёсон трапез өмд, саравчин малгайтай л байгаа нь энэ, харин хүрэм нь японых....”моодны байгаа биз” гэжээ.
1970-аад оны дунд үед Улаанбаатарт хэдэн жил амьдарсан орос эр Алексей Викторович Нифонтов “Эцэг эх маань 1970-аад онд яаж хувцаслаж байсан бэ” гэсэн хөтөлбөрт ингэж хариулсан байна.
70-аад онд чинь залуучууд үндсэндээ л адил хувцаслаж байсан даа. Цув, бариухан цамц, эмэгтэйчүүд бол өндөр ултай платформ гутал, эрчүүд нь сахал хууз гээд л.... Бас их үстэй захтай шуб дээл.... Бүгд л Битлзийг шүтэж дууг нь сонсон, тэдэн шиг байхыг мөрөөдөж байлаа. За тэгээд бусдаас илүү харагдах гэж цамцаа хасч, илүү чамин зүйл эдлэх гээд л.....
Миний ээж Харьковын Загварын ордны ерөнхий зураач байсан болохоор тэнд л би юм оёж сурсан. Тэгээд л өөртөө моодны цамц оёод өмсдөг байлаа шүү дээ.
1976 онд бид Монгол руу томилолтоор явж Улаанбаатарт хэдэн жил амьдарсан. Тэнд хувцасны сонголт арай илүү, японы хувцас олдоно, бас монголын савхин цув хүрэм авч болно.
Монголчууд биднийг интернациональч нөхөд гэж үздэг, польшиуд, унгарчууд ч бас ирнэ, бас бараа авчирна. Бидний хувьд бас америкт байдаг нэг эмэгтэй илгээлт явуулдаг байлаа.
За тэгээд ихэнхдээ л шинэ сайхан загварын хувцас өмсье гэвэл өөртөө л найдаж, өөрсдөө л оёж өмсдөг байсан даа. Социализмын улс орнууд тийм барааг үйлдвэрлэж чадахгүй, гаднаас оруулж ирдэггүй, дэлгүүрт байдаггүй байсан юм чинь...
Улаанбаатарт авхуулсан энэ зургууд дээр ч би өөрийнхөө оёсон трапез өмд, саравчин малгайтай л байгаа нь энэ, харин хүрэм нь японых....”моодны байгаа биз” гэжээ.
0 Сэтгэгдэл
