Аделина Сотникова 2009 онд улсынхаа Ерөнхийлөгч В.Путинтэй уулзахдаа олимпын аварга болно хэмээн амлаж байсан гэдэг. Тэр үед ердөө 12-хон настай байсан Аделинаг саяхныг хүртэл олимпын аварга болно хэмээн найдах хүн тун ховор байлаа. Гэвч тэрээр Ерөнхийлөгчид өгсөн амлалтдаа хүрч, олимпын алтан медалийг эх орондоо авчирсан билээ. Сочигийн тэнгэрт гэнэтхэн л гялалзаад гараад ирсэн Аделина Сотникова 18 насандаа олимпын аварга болсноор өөрийнхөө, дасгалжуулагчийнхаа, гэр бүлийнхээ, мөн Орос орны мөрөөдлийг биелүүлсэн. Сочигийн олимпын сүүлийн өдрүүдэд болсон эмэгтэй уран гулгагчдын богино болон чөлөөт үзүүлбэрийн төрөлд өмнөх олимпын аварга, мөсний хатан хаан гэгддэг Ким Юнагаас ч давуу үзүүлбэр үзүүлж, дуулиантай ялалт байгуулсан А.Сотникова дотроо бол олимпын алтыг мөрөөдөн бэлтгэл сургуулилтаа хийж байсан ч олон нийт түүнийг хараахан олж хараагүй байсан юм. Долоон настайгаасаа уран гулгалтаар хичээллэж эхэлсэн Аделина маш хичээл зүтгэлтэй, багшийн үгнээс хэзээ ч зөрдөггүй, өглөө найман цагаас бэлтгэлтэй гэсэн бол 7:45 гэхэд яг ирчихсэн хүлээж байдаг, үнэхээр хөдөлмөрч хүүхэд хэмээн багш дасгалжуулагч нь түүнийг магтдаг. Түүний байгалиас заяасан авьяасаас гадна хөдөлмөрч чанар нь өнөөдрийн амжилтад хөтөллөө гэж мэргэжилтнүүд үнэлж байна. Өмнөд Солонгост болох дараагийн олимпоос ч дахин медаль авч, Сочигийн амжилтаа бататгана хэмээн оросуудын итгэж найдаж буй Аделина Сотниковатай Оросын хэвлэлийн хийсэн ярилцлагыг хүргэе.
-Аделина, хэрэв та багийн төрөлд оролцсон бол олимпын хоёр алтан медальтай болох байсан гэж одоо харамсч байна уу?
-Багийн төрөлд оролцож чадаагүйд миний уур үнэхээр хүрсэн. Гунигласан биш шүү. Уурласан. Би уг нь багийн төрөлд оролцохыг хүсч байсан. Энэ нь медаль авах боломж гэж бодож байлаа. Гэтэл намайг багийн гадна үлдээснийг олж мэдээд үнэхээр дургүй хүрсэн. Тийм ч учраас би өөрийгөө тэдэнд харуулахын тулд хичээсэн.
-Тэр шийдвэр танд их нөлөөлж дээ, тийм үү?
-Тийм ээ. Гэхдээ эцэст нь бүх зүйл сайнаар эргэлээ. Би медаль авлаа. Зүгээр ч нэг медаль биш, бүр алт шүү.
-Алтан медаль авсандаа одоо хэр нь итгэхгүй байгаа хэрэг үү?
-Олимпын аварга болсон гэдэгтээ тийм ч амар итгэмгүй байсан. Учир нь, өнгөрсөн улирал маш хүнд байлаа. Юунд ч хүрч чадахгүй нь гэж бодсон үе хүртэл байсан. Яг л Казаний наадам шиг. 2008 онд би 12 настай байхдаа энэ тэмцээнд их айдастай оролцоод түрүүлж байсан юм.
-Тэмцээний эхний өдөр буюу богино үзүүлбэрийн дүнгээр хоёрт бичигдээд байхдаа алт авна гэж төсөөлж байв уу?
-Онолын хувьд надад түрүүлэх бүхий л боломж байна гэж мэдэж байсан. Учир нь, онооны зөрүү маш бага байсан шүү дээ. Хамгийн гол нь, маш цэвэрхэн гулгаж, бүх элементээ чадлынхаа хэрээр гүйцэтгэх ёстой гэж бодож байсан.
-Ким Юнагийн оноог зарламагц, та түрүүлсэн нь тодорхой болсон шүү дээ. Яг тэр үед ямар сэтгэгдэл төрж байсан бэ?
-Би хаашаа ч юм гүйгээд байснаа л санаж байна. Замдаа таарсан хүн бүртэй тэврэлдээд л. Үнэнийг хэлэхэд түрүүлсэн гэдэгтээ итгэхгүй байсан. Эхний хэдэн минут яг л солиотой юм шиг өнгөрсөн.
-Одоо та 2010 оны Ванкуверын олимпод оролцсон ч болоосой гэж бодож байна уу. Магадгүй хоёр ч медальтай байх байсан юм билүү?
-Насны хязгаараас болоод оролцож чадаагүйдээ харамсч байсан. Гэхдээ энэ хугацаанд би өсч хөгжсөн. 14 настайдаа насанд хүрэгчдийн тэмцээнд оролцоно гэдэг амар байдаггүй. Тиймээс өнгөрсөн дөрвөн жилийн хугацаанд хэрхэн өөрчлөгдөж, өсч дэвжсэнээ харуулахыг хүсч байлаа. Би одоо хүүхэд биш. Сүүлийн хоёр жилийн дотор би техникийн хувьд үнэхээр хөгжиж байгаагаа мэдэрч байна.
-Аделина өрсөлдөгчдийнхөө ур чадвараас юуг нь онцлон хардаг вэ?
-Тэмцээний үеэр өрсөлдөгчдийнхөө үзүүлбэрийг бараг хардаггүй. Хэрэв өөрөө хамгийн эхэнд гарсан бол үлдсэн үзүүлбэрээ хааяа нэг үздэг.
-Энэ удаагийн олимпоос Оросын уран гулгагчдын баг гурван алтан медаль хүртлээ. Үүнд ямар нэг нууц байна уу?
-Бид чинь Оросын уран гулгагчид шүү дээ. Хэрвээ ямар нэг зүйлд үнэхээр хүсч, зорих юм бол хүрэх зам заавал олдоно.
-Олимпын аваргын хувьд амжилтад хүрэх нууц юу вэ гэдгийг тодорхойлооч?
-Маш энгийн. Дуртай зүйлээ хийж байгаа хүн амжилтад заавал хүрнэ. Спорт бол миний амьдрал, эрүүл мэнд, гоо сайхан, өдөр тутмын дасгал гээд бүх зүйл. Миний гол дүрэм бол залхууралгүй, зорилгодоо ямар ч үнээр хамаагүй хүрэх. Тийм ч учраас өнгөрсөн дөрвөн жил зөвхөн гулгасан. Өөр нэг ч зүйлд анхаарлаа сарниулаагүй.
-Таныг олимпын алтан медалийг дагалдаж ирсэн бүхий л шагналын мөнгөө дүүгийнхээ эмчилгээний төлбөрт зориулсан гэж сонссон?
-Миний аж амьдралыг та нарын ихэнх нь мэднэ дээ. Маша дүү маань их удаан өвдөж байгаа. Миний ялалт бол түүний ялалт л гэсэн үг. Дүү маань сэтгэлийн их тэнхээтэй. Түүнийхээ урмыг хугалж болохгүй.
-Та энэ спорттой яаж холбогдсон бэ. Мөсөн талбайд өөрийн хүсэл сонирхлоор орж ирсэн үү, эсвэл зүгээр л санамсаргүй хөл тавьчихсан уу?
-Үнэнийг хэлэхэд, санамсаргүй шахам болчихсон явдал. Эцэг эх маань тэшүүрээр гулгахыг зааж өгсөн нь надад их таалагдсан. Гэхдээ надад уран гулгалт, уран сайхны гимнастикаар хичээллэх гэсэн хоёр сонголт байсан. Хүүхэд байсан болохоор нэг их ойлгож ухаарсан зүйлгүй уран гулгалтыг сонгосон.
-Уран гулгалтын юу нь хамгийн хэцүү вэ?
-Миний хувьд хэцүү зүйл байхгүй ээ. Элемент, техник, бэлтгэл гээд бүх зүйлд аль хэдийнэ дасаж дадсан. Харин бүхий л тамирчдын хувьд тэмцээний бэлтгэл хамгаас хүнд байдаг биз ээ. Заримдаа бэлтгэл дээр сайхан болж байсан зүйл тэмцээний үеэр нэг л болж өгдөггүй. Яагаад гэдгийг нь өөрөө ч хааяа ойлгодоггүй юм.
-Оросын телевизүүдээр сүүлийн үед уран гулгагчдын оролцсон шоу нэвтрүүлэг их гарах болсон. Тийм шоунд оролцох бодол бий юу?
-Хааяа үзэхэд хөгжилтэй л байдаг. Ирээдүйд оролцож магадгүй л юм. Гэхдээ одоохондоо тийм бодол алга.